Dyslexie, ook wel woordblindheid genoemd, betekent dat iemand moeite heeft met taal. Lezen, spellen en schrijven gaan moeilijk. Samen met Woortblind en Lexima organiseert de bibliotheek een informatie avond voor volwassenen met dyslexie op maandag 11 februari in vestiging Pijnacker van 20.00 – 22.00 uur. De toegang is €3,50 voor niet leden of €1,50 met je Biebpas.

De avond is niet alleen bedoeld voor mensen die deze diagnose al hebben, maar ook voor mensen die dit niet zeker weten maar wel denken dat zij dyslectisch zijn.

Arlene Haveman is ambassadeur van Woortblind, de vereniging die opkomt voor de belangen van mensen met dyslexie. Zij heeft veel ervaring met dyslexie en zij deelt deze avond haar kennis over dyslexie onder volwassenen. Marrit Prins werkt bij Lexima, een bedrijf dat technische en digitale hulpmiddelen ontwikkelt voor mensen met dyslexie. Zij vertelt over de eerste computer test waarmee dyslexie bij (jonge) volwassenen kan worden vastgesteld. Ook demonstreert ze digitale hulpmiddelen die volwassenen met dyslexie kunnen gebruiken om beter te lezen en te schrijven.

Het belangrijkste kenmerk van dyslexie is dat er een probleem is bij het leren lezen en spellen op woord niveau. Dyslectici hebben, zelfs als zij extra hulp krijgen, moeite met foutloos en vlot leren spellen en lezen. Dyslexie is onafhankelijk van intelligentie, het komt ook voor bij normale of zelfs hoge intelligentie. Er is een grote groep volwassenen bij wie dyslexie nooit erkend en behandeld is. Soms werd vroeger op school wel vastgesteld dat bepaalde leerlingen zwak waren in lezen en spelling. Meestal werd dan gedacht dat deze kinderen niet slim genoeg waren, te weinig hun best deden of uit een taalarme omgeving kwamen. Ongeveer heeft 3 tot 10 % van de Nederlandse bevolking problemen door dyslexie en weet hiervan niet de oorzaak.

Mensen met dyslexie hebben het nodig om op een speciale, eigen manier te leren en te werken. Als hiervoor geen mogelijkheden zijn, hebben zij vaak moeite om zich goed te ontwikkelen. Volwassenen bij wie dyslexie niet herkend is, hebben van jongs af aan het gevoel dat er iets niet klopt. Zij zijn vroeger op school vaak dom of lui genoemd. Als je iets niet kunt wat anderen makkelijk doen en tegen je eigen grenzen aanloopt, geeft dat veel negatieve gevoelens en problemen. Toch weten mensen die te maken hebben met lees- en schrijfproblemen dit vaak te verbergen voor hun omgeving. Ze zijn vaak goed in iets heel anders. Als zij op latere leeftijd ontdekken dat zij last hebben van dyslexie betekent dat vaak erkenning, bevrijding en een verklaring voor de vele problemen uit het verleden. Na het vaststellen van dyslexie kan er hulp gegeven worden bij de beperkingen uit de dagelijkse praktijk en kunnen sterke kanten beter gebruikt worden.