De vierde en laatste dag
Uiteraard zaten we om 4.15 uur weer op de fiets naar de start, we konden goed merken dat de lopers vroeg op pad wilde want de Wedren stond al vol.
Om 5.10 werden onze bandjes gescand, de laatste etappe was begonnen, onze benen voelde wat stram en de voeten deden zeer we moesten rustig aan opstarten.
Na 2 uur lopen kwamen we aan bij onze vaste rustplaats St. Walrick, waar we al jaren een bakkie doen met heerlijke kersenvlaai, inmiddels hadden we er 12 km opzitten, nog 31 te gaan want de laatste dag is geen 40 maar 43 km. Op naar Overasselt. Daar begint eigenlijk al het feestgedruis langs de kant. Van Overasselt trekken we over de smalle maasdijk naar Linden. Een dijk van ca 3.5 km waar ogenschijnlijk geen einde aan komt.
Gelukkig was er ruimte om te lopen, dus verstand op nul en blik op oneindig en gaan over de dijk, we hebben deze nog nooit zo snel gelopen in iets meer dan een half uur waren we er overheen.
Via de brug over de Maas naar Linden, dit is altijd zo’n leuk plaatsje waar het dorp ieder jaar een ander thema heeft qua versiering, dit jaar het wilde westen.
Hier zijn we ook nog even gestopt voor en sanitaire stop en een bakkie soep, daarna weer door naar Beers, Wat een feest was het daar en wat een hoop toeschouwers al op de been, van Beers gaat de tocht naar Cuijk, op naar de pontonbrug.
Cuijk vonden wij dit jaar wat mak we hadden het idee dat er minder muziek was toch gingen we dansend door de straten. Dat Wim hierbij zijn bidon verloor mocht de pret niet drukken.
Terug lopen doen we niet en we hadden nog maar 15km te gaan. Via de pontonbrug verder naar Mook. Hier houden we altijd een wat langere rust met een broodje kroket en een heerlijk koud biertje, nog maar 12 km te gaan. Van Mook gaan we richting Malden, dit vindt Wim een nogal saai stuk van 3 km, maar dan….., eigenlijk al het begin van de Via Gladiola.
Één lange rechte weg van 9km naar de finish. En ondanks dat je natuurlijk zelf moet blijven lopen wordt je hier gedragen door het publiek. Wat een mensen massa, echt ongelooflijk.
Je loopt van muziek naar muziek, soms ook wel erg veel herrie maar als we dan om 13.10 over de finish komen en ons welverdiende kruisje weer op mogen halen zijn we wel weer super trots op onze prestatie. Het zal niemand verbazen dat we nog een klein feestje hebben gehouden met heel veel andere lopers. Het bleef nog lang onrustig op de Wedren.
De derde dag
De weergoden waren ons gunstig gezind, Na een korte warming-up op de Wedren gingen we om 5.08 van start.
We begonnen rustig aan, de beentjes voelden best we stram, Na zo’n 6km waren we losgelopen en voerden we het tempo op.
Bij de 4 daagse camping in Malden stond schoonzus Astrid ons aan te moedigen dat werkt altijd,
Via Malden over de dijk naar Mook, Hier was het best druk en dus dringen geblazen.
Van Mook op naar de koffie met lekkers in Plasmolen, Peter van Koppen kwam er nog even gezellig bij zitten die weet trouwens ook wat doorlopen is heel knap.
Door naar Millsbeek op naar de 7 heuvelen we weten niet waarom maar deze gingen ons geweldig af andere jaren is dit juist de zwaarste dag we vlogen werkelijk door Groesbeek zo de laatste heuvel op bij Berg en Dal vandaar is het nog zo’n 7 km te gaan.
Aan de rand van Nijmegen hebben we weer even stil gestaan bij onze Mexicaanse vrienden voor een klein shotje doping op voor de laatste 2 km. Hier in kregen we vanuit het publiek zomaar 2 cornetto’s in onze handen geduwd dat deze zeer welkom waren laat zich raden.
Om 12.02 uur klokten we weer uit en kregen we onze laatste startkaart voor morgen. Dit keer was het Yvon die langs de blarenpost moest. Ze mag onderweg niet meer dansen zeiden ze daar. Kunnen jullie rekenen??? De dag werd zoals gebruikelijk afgesloten met zang, dans en een klein biertje, ahum.
Kort om het was weer een topdag, op naar de gladiolen en het welverdiende kruisje.
De tweede dag
Het was een stevige bui van 2,5 uur en we kunnen je vertellen, ondanks de poncho’s waren we zeik nat. Vlak voor Wijchen werd het droog.
In centrum Wijchen zijn we ongeveer op de helft en we kennen daar een prima plek voor een kleine pauze met koffie en weer een heerlijk stuk appelgebak. Wijchen is echt een feestje en vol goede moed vervolgden wij onze weg.
Op naar Beuningen
En echt waar van Wijchen naar Beuningen is er alleen maar muziek en heel veel publiek.
Wat krijgen we daar een energie van, We vlogen over het parcours.
Van Beuningen op naar Weurt naar onze ‘Mexicaanse vrienden’ voor weer een tequila’tje, Daar knapt een mens van op het medicijn voor de laatste 6 km.
Jammer genoeg begon het bij binnenkomst van Nijmegen weer te spetteren, dus de poncho’s weer aan.
Door het Waterkwartier naar de Waalkade voor de laatste 2km, Op de Waalkade gingen de sluizen nog een keer helemaal open, het kwam met bakken uit de lucht.
Even voor 12 uur waren we weer binnen.
Ik gelijk door naar de blarenpost voor het behandelen van 3 blaren, daarna toch weer terug het feestgedruis in. Het bleef nog lang onrustig.
De eerste dag
De startprocedure is dit jaar veranderd. Nog maar 1 startpoort ipv 2, zo hopen ze de wandelstroom wat beter te reguleren en de drukte op het parcours beter in de hand te houden.
We vonden het best spannend hoe dat zou gaan lopen. We besloten een kwartiertje eerder op te staan. Om 3.30 uur zodat we wat eerder bij de start waren. Klokslag 5.00 uur werden we weggeschoten door de marsleider. Om 5.05 waren we onderweg, echt super snel. Zo verliep ook onze hele dag, een beetje snel. We hebben 1 stop gehouden in Elst, waar we Peter van Koppen van het parcours getrokken hebben getrokken om koffie met appeltaart met ons mee te eten.
Na een kwartier weer lekker verder. Ook nu bleven we heerlijk lopen, echt als een speer, al met al waren we om 11.40 uur al weer terug op de Wedren. Voor ons een record. Daarna lekker kijken hoe iedereen binnen komt met een heerlijke koude klets erbij en heel belangrijk ook lekker de beentjes van de van de vloer.
Dat blijft de beste remedie tegen de spierpijn vinden wij.
De voorbereiding
De Pijnackerse vierdaagse lopers hebben er weer zin in, na afgelopen zaterdag afgereisd te zijn naar Nijmegen werd er direct op de fiets gesprongen om even de sfeer te proeven van de vierdaagse feesten, op zondag werden de vierdaagse bandjes opgehaald die tot komende vrijdag om je arm moeten zitten.
Na het ophalen van de vierdaagse bandjes werd er nog even genoten van de heerlijke muziek van de Dutch Queen en de Bruceband, ook vandaag maandag konden de lopers het niet laten om zich heerlijk te verwennen met een heerlijke lunch en hierna nog een feestje te bouwen op de Wedren, morgen is de dag van Elst en gaat de wekker om 03:30 uur want er moet om 05:00 gestart worden.
